Zamek Wolfenbüttel
Widok ze wschodu | |
Państwo | |
---|---|
Kraj związkowy | |
Miejscowość | |
Adres |
Schloßplatz 13, 38304 Wolfenbüttel |
Styl architektoniczny | |
Architekt | |
Ukończenie budowy |
XIII wiek |
Ważniejsze przebudowy |
1614 |
Położenie na mapie Niemiec | |
Położenie na mapie Dolnej Saksonii | |
52°09′46″N 10°31′48″E/52,162778 10,530000 |
Zamek Wolfenbüttel (niem. Schloss Wolfenbüttel) – dawna wieloletnia siedziba książąt Brunszwiku i Lüneburga z dynastii Welfów, znajdująca się w niemieckim mieście Wolfenbüttel.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Zamek na wodzie[1] wzniesiono w wieku XIII[2]. Warownię rozbudowano po roku 1432[3], w 1542 została zniszczona przez wojska związku szmalkaldzkiego[4]. Za czasów księcia Henryka Juliusza (lata panowania 1589–1613) założono teatr prowadzony przez angielskich aktorów. W 1614 dobudowano renesansową wieżę autorstwa Paula Franckego[1], a w latach 1690-1740[2] elewacje i wnętrza przebudowano w stylu barokowym wg projektu Hermanna Korba[1].
W 1754 roku siedzibę książąt przeniesiono do Brunszwiku. W następnych latach zamek pełnił funkcję rezydencji pisarza, dramaturga i krytyka literackiego Gottholda Ephraima Lessinga, księgarni, teatru czy sądu[5].
Od 1866 Anna Vorwerk wykorzystywała część sal zamkowych jako przedszkole, które po kilku latach przekształcono w szkołę dla dziewcząt. Od 1878 roku działalność prywatnej uczelni była wspomagana przez państwo niemieckie. W 1902, dwa lata po śmierci Vorwerk, opiekę nad szkołą przejęła fundacja. W 1913 równolegle utworzono gimnazjum, które od 1922 było własnością miasta. Zamek został siedzibą państwowej szkoły średniej Anna-Vorwerk-Oberschule, która funkcjonuje do dziś z przerwą w latach 1935–1946. Wraz z rokiem szkolnym 1969/1970 nazwę uczelni zmieniono na Gymnasium im Schloss. W 2014 roku otwarto nowy budynek szkoły, znany jako Spiegelschloss[3].
Od 2000 roku odrestaurowane sale są udostępniane do zwiedzania i mieszczą wystawę muzeum zamkowego[5].
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Obecnie dawny zamek na wodzie reprezentuje styl barokowy. Autorem rzeźb na balustradach i moście jest tyrolski artysta Franz Finck, są one personifikacjami cnot i obowiązków monarchów. Dziedziniec pałacu otaczają arkady z 1643 roku, zdobi go monogram księcia Augusta Wilhelma i inskrypcja Parta tueri – zachowaj, co nabyłeś[1].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Widok przed przebudową
-
Widok w 1820
-
Widok z lotu ptaka
-
Widok z północnego zachodu
-
Brama główna
-
Dziedziniec
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Schloß Wolfenbüttel [online], web.archive.org, 26 marca 2016 [dostęp 2024-07-23] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-26] .
- ↑ a b Zweitgrößtes Schloss in Niedersachsen , Schloss Wolfenbüttel [online], www.reiseland-niedersachsen.de, 26 lipca 2017 [dostęp 2024-07-23] (niem.).
- ↑ a b Historisches – Gymnasium im Schloss Wolfenbüttel [online], 3 lipca 2024 [dostęp 2024-07-23] (niem.).
- ↑ Stadt Wolfenbüttel , Wolfenbütteler Stadtgeschichte [online], Stadt Wolfenbüttel [dostęp 2024-07-23] (niem.).
- ↑ a b Stadt Wolfenbüttel , Schloss Museum Wolfenbüttel [online], Stadt Wolfenbüttel [dostęp 2024-07-23] (niem.).